تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح لیپاز حساس به هورمون (hsl) و برخی از شاخص های نیم رخ لیپیدی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2

چکیده: مقدمه : شیوع دیابت نوع 2 به طور چشمگیری در حال افزایش است. یکی از عوامل مطرح شده در بیماری دیابت افزایش سطح انسولین می باشد که ناشی از افزایش غلظت گلوکز خون می باشد. از مهمترین مکانیسم های تنظیم میزان انسولین، از طریق لیپاز حساس به هورمون می باشد. لیپاز حساس به هورمون در شکستن تریگلیسیریدها به اسیدهای چرب نقش مهمی دارد. داده های اندکی در مورد تأثیر تمرین ورزشی بر سطوح لیپاز حساس به هورمون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 وجود دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین مقاومتی بر سطوح لیپاز حساس به هورمون و نیمرخ لیپیدی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد. مواد و روش ها: 24 زن بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی به گروه های تمرین مقاومتی(12 نفر) و کنترل( 12 نفر) تقسیم شدند. برنامه ی تمرین مقاومتی 3 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته بود. سطوح ایپاز حساس به هورمون و سطوح شاخص های متابولیکی از قبیل نیمرخ لیپیدی، گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شدند. برای بررسی درون گروهی متغیرها از آزمون t همبسته و همچنین برای مقایسه ی بین گروهی از آزمون کوواریانس استفاده گردید. یافته ها: نتایج بررسی درون گروهی نشان داد که تغییرات سطوح لیپاز حساس به هورمون، کلسترول، تری گلیسرید، و ldl در هر دو گروه تمرینی معنی دار نبود. در حالیکه سطوح hdl در گروه تجربی افزایش معنی داری را نشان داد. همچنین نتایج بررسی بین گروهی نشان داد که بین سطوح لیپاز حساس به هورمون، کلسترول، تری گلیسرید و hdl در آزمودنی های گروه تمرین نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود ندارد درحالیکه بین سطوح استراحتی ldl پلاسما در آزمودنی های گروه تمرین نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری مشاهده شد. در حالیکه نتایج سطوح انسولین و مقاومت به انسولین در گروه تجربی کاهش معنی داری را نشان دادند، ولی در گروه کنترل تغییرات آنها معنی دار نبود. نتایج بررسی بین گروهی نشان داد بین سطوح انسولین و شاخص مقاومت به انسولین پلاسما در آزمودنی های گروه تمرین نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به پژوهش حاضر، متعاقب یک دوره تمرین مقاومتی تغییر معنی داری در سطوح hsl مشاهده نشد و همچنین نشان داده شد که یک دوره هفته تمرین مقاومتی منجر به افزایش معنی دار در سطوح لیپوپپروتئین پرچگال گردید. شاید مدت و شدت تمرین و حجم نمونه بیشتری نیاز باشد تا اثر ورزش بر سطوح hsl در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 روشن شود. واژگان کلیدی: تمرین مقاومتی، لیپاز حساس به هورمون، نیمرخ لیپیدی، دیابت نوع 2